"Wiekowa" Suri

 Nie wiem gdzie przeczytałam to wyznanie ale autorka napisała, że chyba dopadła ją starość bo czas jej się skurczył, dni mijają niezauważalnie.... "A niech to - pomyślałam - to ja już chyba nie żyję !!!" zauważam tylko soboty kiedy odgruzowuję dom - reszta dni mija w oka mgnieniu :( 

Wiem kiedy się zbliża zima bo wtedy robię więcej skarpet i rękawiczek ale reszta mija w takim tempie, że strach układać chronologicznie niektóre wydarzenia. Pewnie się zastanawiacie skąd takie przemyślenia, a one za sprawą pewnego runa suri, które kupiłam jako strzyżę i przerabiałam swego czasu. Mam pewne drobne mitenki do zrobienia i ta suri bardzo mi się do tego projektu przydała. Wiedziałam, że mam wyczesane i wyciągnięte pasma z czesaków. Przecież to było tak niedawno jak je czesałam, stan ich "zleżenia" nie wskazywał na niedawno - jak sprawdziłam było to dokładnie 9 lat temu - stąd moje obawy co do tego czy jeszcze żyję :D

Nitkę uprzędłam bardzo cienko ale ma służyć jako dodatek do wcześniej ufarbowanego na czrno-brązowo motka. Motek jest w zimnym brązie więc ciemna suri trochę ociepli wygląd całości.

Runo przerabiane od podstaw pomimo naszej dokładności, staranności nigdy nie będzie tak dobrze wyczesane jak to co zrobią maszyny i pewnie jeszcze na etapie przędzenia trzeba będzie pozbywać się drobinek roślinnych -w zależności od stanu surowej strzyży. Ma za to przewagę jakościową, to jest najlepszy rodzaj przędzy jaki może powstać, jest zrobiona od podstaw ręcznie a to znaczy, że nie była poddawana zabiegom chemicznym celem pozbycia się zanieczyszczeń, bez siłowego szczotkowania, włos nie ma prawa być w żaden sposób uszkodzony a tym samym powinien być o wiele trwalszy. Pomimo prawie dekady spędzonej w postaci roladek włos nadal jest piękny błyszczący i mocny, wystarczyło trochę rozciągnąć i prząść z przyjemnością. 

Mitenki pewnie skończę w weekend, jak trafią na małe dłonie to się pochwalę (oczywiście jak otrzymam zgodę właścicielki :)

A ja myślę o moim projekcie z początku roku na rękawiczki, tym razem do trzech razy sztuka.  Motek runa Bfl wymieszanego z jedwabiem Peduncle miał się zgrać z Bfl wymieszanym z niebielonym jedwabiem - okazało się, że ten drugi jest za gruby. 

Kolor beżowo-waniliowy wyjątkowo mi pasował do brązowo-cynowego ciemniejszego motka więc postanowiłam wymieszać coś podobnego tym razem bfl z puchem wielbłądzim i jedwabiem -  no i wszystko było dobrze tylko puch się "napuszył" i znów jest za grubo. Po ostatniej dostawie do sklepiku kusiło mnie by wymieszać bfl z włóknem sojowym ale przyszedł też jedwab Muga więc trzeci motek powstał z połączenia mojego ulubionego runa owczego z luksusowym jedwabiem :)

Teraz już mogę myśleć o zaczynaniu rękawiczek a dwa pozostałe motki pewnie znajdą jakieś zastosowanie to przecież też moje ulubione bfl w dodatku z jedwabiem. 

Sweter w kolorze terakoty dostał "motylki" na rękawy w raglanie - nijak nie mogłam wymyśleć jak zrobić tradycyjne rękawy z główką by zachować ciągłość paskowania przędzy. Jedyne co mi przychodziło do głowy to cięcie jak przy Fair Isle ale to przy delikatniejszej materii swetra może okazać się niezbyt dobrym rozwiązaniem, w dodatku paskowanie przy główce nie będzie się pokrywać z górą swetra - będzie raglan.  

Pewnie nie starczy moheru na całość bo kupiłam tylko 4 motki a ja przerabiam trzeci, w sumie się nie martwię bo dokupić można a ja muszę kupić Cotton Merino bo dziecko chce skarpety. 

Pozdrawiam Was niedzielnie.