Stare doniczki

Niektóre włóczki czekają na odpowiedni pomysł lub wzór, już wiele razy się przekonałam, że robienie czegoś w pośpiechu lub na siłę skutkuje tylko efektem prucia. Po jedwabnym podkoszulku zostało mi dość sporo nitki, w sam raz na jakiś top, już nawet miałam coś upatrzone zimą w Drops'ie ale nie było to coś co by mnie porwało.

Wiosenne propozycje dziewiarskie jakoś mało mnie zainteresowały, w gazetkach jakieś dzianiny tak wydumane, że właściwie bardziej odstraszały niż zachęcały do dziergania, aż trafiłam na wiosenną kolekcję w VK. Bardzo rzadko coś tam znajduję godnego uwagi bo ich projekty  bywają ekstrawaganckie z nutą nonszalancji do moich wymiarów. A tu taka niespodzianka znalazłam coś tak pięknie prostego, na dodatek o niesamowitej fakturze oczek tkanych, że wzór z Drops'a wypadł przy tym bardzo blado. Na dodatek jest tam kilka całkiem prostych topów godnych uwagi (pod zdjęciem link :)

zdjęcie z VK 

Resztce jedwabiu nadałam inny kolor (gliny doniczkowej:) kolor w farbowaniu nie wyszedł gładki a w miejscach wiązań motka prawie nie złapał, mnie to nie przeszkadza bo wydaje się przez to ciekawszy jak - "stare doniczki" :)

Wzór przerobiłam według moich potrzeb czyli bardziej zabudowane plecy i dekolt oraz długość nie pokazująca brzucha - każdy wiek ma swoje prawa.  

 Na manekinie tego nie widać ale wzór po przeróbce,  na człowieku (czyli mnie) nie stracił nic z swojej świeżości i wdzięczności - zrobienie sobie zdjęcia w ubranku dawało marne efekty a na selfie telefonem nie jestem gotowa. Prostota ściągacza ładnie podkreśla talię, chociaż ja i tak zebrałam kilka oczek by ładniej leżał.

Na wysokości pach, kiedy rozdzielałam robótkę na przód i tył miałam chwilę wątpliwości i plan awaryjny w przypadku gdyby jednak mój optymizm co do ilości włóczki okazał się na wyrost ale jak widać zostało dokładnie tyle ile powinno - na tyle mało by mnie serce nie bolało, że leży np.: pół motka jedwabiu, z którym nie wiadomo co zrobić.

Nie mogę się napatrzeć na fakturę tej dzianiny tak mi się podoba po monotonii oczek prawych i lewych tak niewiele trzeba by się zachwycić innym wyglądem.

W planach miałam zostawić te tkane oczka bez wykończeń rękawów i dekoltu ale nic z tego, to jednak dalej oczka prawe z lekką modyfikacją więc nie było szans na okiełzanie tworzących się ruloników po bokach dzianiny. Miałam kilka pomysłów jak by to wykończyć - od oczek rakowych po wszywanie pod spód tasiemki ale doszłam do wniosku, że najprostsze rozwiązanie będzie najlepsze :)

Pozdrawiam Was niedzielnie z nadzieją na takie ciepło by koszuliny używać :)