Merynos

Nie lubię prząść merynosów, więc nic innego mi nie pozostało tylko uporać się z moją niechęcią. Postanowiłam zastosować się do rady instruktorki jogi  "jak jakaś pozycja (asana) jest niewygodna lub jej nie lubicie to należy ją ćwiczyć". No i ćwiczę tego merynosa, a może on mnie :)

Bardzo mi się spodobało pokazane jakiś czas temu runo, które ufarbowała Finextra takie ładne przejście tonalne pomiędzy dwoma kolorami - obecnie zmieniła je już w szalik.

By nie było mi całkiem nudno podczas tych ćwiczeń a już 100 g białego merynosa 21mic mam za sobą, to następne było już w całkiem ładnym zestawie kolorystycznym.

długie przejście tonalne od szmaragdowej zieleni do szaro-niebieskiego

 Bardzo mi zależało by uzyskać taką grubiutką, puchatą nitkę no może jeszcze nie do końca jestem z niej zadowolona ale już prawie. Nie  przepadam za runem merynosów z powodu "budyniowatości" oraz  ich zacięcia do filcowania się, właściwie to jest główny powód mojej niechęci. Doceniam je za wszechstronność wykorzystania, można z nich robić puchate grubasy, miłe, niegryzące nadające się dla największych wrażliwców.  Mają też naturę totalnej cienizny, koronkowej nitki super delikatnej a w połączeniu np. z jedwabiem taka nitka na koronkowy szal jest po prostu cudowna. Jedwab hamuje i trzyma w ryzach "sprężyny" w runie merynosa nadając mu piękny blask, którego niestety merynos prawie nie posiada.

Pod spodem to jeszcze jedna partia merynosa z soją, też całkiem ładne połączenie, niestety czesanka była wymieszana bardzo delikatnie, szerokie pasma merynosa na przemian z pasmami soi, moim zdaniem o wiele lepiej by prezentowała się nitka gdyby runo było wymieszane równomiernie. 

Takie nierównomierne mieszanie moim zdaniem utrudnia przędzenie a nitka w miejscach samego merynosa jest puchata, a tam gdzie soja, błyszcząca ale pozbawiona objętości, o wiele lepiej by wyglądała gdyby była puszysta i błyszcząca równomiernie.

Nitki wszystkich merynosów w skręcie navajo. Przeglądając książkę Jacey Boggs natrafiłam na skręt navajo, autorka zalicza go do technik artystycznych mnie to cieszy bo ostatnio spotkałam się z opinią, że taka nitka wygląda na sklepową - może wygląda ale nie jest:))

Uprzędłam na nowym kołowrotku ponad 900 g  można uznać, że podaliśmy sobie rękę na wcześniejsze "dzień dobry" - no i  poznajemy się dalej :)

merynos z soją 

Właściwie miało być o rękawiczkach z alpaki, które są gotowe ale nie ma szans na normalne zdjęcie. Prezentuję te, które zrobiłam zaczynając rękawiczki a na dworze było cudowne słońce.

Zaczęłam po estońsku te półokręgi to tradycyjny brzeg rękawiczki estońskiej, później dwa wzory z książki o fair isle, wierzch dłoni to tradycyjna gwiazdka norweska, której tu jeszcze nie ma ale w następnym poście będzie :))
Miłej niedzieli i uwierzcie mi, dzisiaj rękawiczki się przydały, oj bardzo :))