Z czeluści

 Zakamuflowane głęboko w szafie wyskakują rzeczy nieskończone zeszłego lata. Brakło światła i ja zaraz odstawiłam drobiazgi bo strasznie mnie męczy pomimo okularów (sporadycznie noszonych) ślepienie nad mikro oczkami. Czeluści mojej szafy zajmuje więcej drobin ale ta była prawie gotowa brakowało czterech motywów z krótszej koronki by zacząć haftować materiał, do którego koronka zostanie przyszyta.

Koronkę musiałam skończyć zanim zabrałam się za przygotowanie materiału pod haft, z powodu wymiaru - sumowanie wymiaru poszczególnych części nie daje właściwego wymiaru końcowego. W tej chwili mogłam już wyciągnąć nitki pod mereżkę i przekopiować wzór pod haft. Teraz wystarczy kilkanaście słonecznych dni i haft powinien być gotowy, a później tylko mereżki, wykończenie i firanki gotowe. 

Tak naprawdę i w pełnej krasie (lub nie:) mam zamiar je zaprezentować dopiero w miejscu docelowym czyli oknie kuchennym ale najpierw muszę kuchnię pomalować, zabieramy się za to od marca, mam nadzieję, że do jesieni damy radę :)

Oczywiście nie mogłam się oprzeć publikacji poniższego zdjęcia, mam już całą kolekcję zdjęć rozciągniętej koronki na stole i nie mogę się napatrzeć a jeszcze bardziej nadziwić, że mi się chciało bo szydełka nie lubię, a najgorsze jest to, że znowu wpadła mi w oko szydełkowa firanka. 

Przędę ciąg dalszy mojego celtyckiego swetra ale z wielkimi przerwami bo zajęć w dalszym ciągu sporo, chociaż kołowrotek wręcz magnetycznie przyciąga, chwile z nim raczej wyszarpywane kłami co widać po chaotycznie zapełnianej szpuli.

finnish w brązie

Na drutach pojawiła się grafitowa nuda (sweter dla PM) ale to nawet dobrze bo przy wymagającym wzorze mogłabym narobić samych błędów. Po trzech tygodniach bardzo intensywnych zawodowo takie prawe oczka, relaksują i usypiają - niekiedy nuda wzoru też jest dobra :)

No i jest jeszcze jeden mały powód sporadycznego przędzenia i dziergania, ma cztery łapy opatrzone pazurkami i wielką miłość do wszelkich włóczek. Od dawna przewija się w moim domy myśl o psie nawet już prawie uzgodniliśmy, że ma to być pies w stylu malamuta a najlepiej do adopcji niestety po zapoznaniu się ze specyfiką rasy na razie odpuściliśmy z powodu braku czasu. Pies wymaga sporo uwagi za to koty są praktycznie samoobsługowe, a że w zeszłym roku po wielu latach odeszła nasza poprzednia kotka to szybciej było przygarnąć nową niż znaleźć psa. Podczas snu to jedyna chwila kiedy można zrobić jej zdjęcie na jawie włącza się jej kocie ADHD.

Wczorajsza pogoda pozwoliła zrobić zdjęcie mojej glicynii wyjątkowo obsypanej kiśćmi kwiatów w tym roku. Okno pod tym pseudo balkonikiem to okno kuchenne więc mam całkiem ładny widok wiosenną porą chociaż mnie się jeszcze bardziej podobają owoce glicynii w kształcie wielkich fasolek :)

Po dzisiejszym oberwaniu chmury na chodniku mam dywan kwiecia i wiszące szypułki po kwiatach ale na zdjęciu dalej pięknie :) Zapach lekko mdlący ale dla kilku dni takiego widoku da się wytrzymać. 

Pozdrawiam Was niedzielnie w strugach deszczu.