Terapia

Mam terapię na smutek, jest to terapia bardzo indywidualna, leczenie skierowane do jednej osoby - mojej. Jak popadam w melancholijny nastrój to robię rękawiczki lub skarpety we wrabiane wzory, najlepiej bardzo skomplikowane by myśli były zajęte. Myśli zajmuję z powodów kilku, rodzice wymagają "części" zamiennych a nie ma co liczyć na państwowe (bo mogą nie doczekać), więc trzeba prywatnie. Post Izy mnie zasmucił ogromnie bo sytuację z ZUS-em znam i na własnej skórze odczułam. Tak ogólnie wiosenny nastrój mi się nie udzielił, a to ktoś na zabiegi lecznicze, a to ręka w gipsie (nie moja), a to w wojenkę się bawią i jeszcze w najnowszym NG piszą, że ludzie umierają z głodu na kupie marnowanego jedzenia. Stanowczo za dużo jak na jedną głowę - moją głowę.

Jeszcze przed świętami (wielkanocnymi) zaczęłam rysować wzór na rękawiczki - inspirowane litewskim wzornictwem ale tylko inspirowane.

Przeliczenie oczek i rozrysowanie wzoru, który będzie sensownie się kończył a nie urywał w pół, zajęło trochę czasu ale lubię jak wnętrze też ładnie się kończy i brzegi pasują, jak wszystko jest dopracowane.
Dzierganie mankietów też było lekkim wyzwaniem trzy kolory to nic ale staranne prowadzenie spodnich nitek wymaga trochę zaangażowania.

Kciuk przy tak zdobnej dłoni też powinien wyglądać jak część składowa całości, a 13 oczek (z przodu) to jednak trochę małe pole manewru . Wiem zupełnie oderwane od rzeczywistości na dworze ciepło a ja zimowe rękawiczki prezentuję - obawiam się, że tego lata nie ostatnie. 

Wierzch prawej ma wyhaftowane pięć oczek na niebiesko nie jestem pewna czy lewa też je będzie miała, PM stwierdził, że przynajmniej nikt nie założy na odwrót :)
Z danych technicznych to moja przędza : kolor ecru to bfl + "dziki" jedwab, bfl oatmeal  i w kolorze niebieskim (navy blue) corriedale + nylon. Nitki bfl to navajo a corridale to opposing-ply (reszta z skarpet).

Dziękując za wszelkie życzenia świąteczne a zarazem prosząc o wybaczenie te osoby, którym nie zdążyłam odpisać i by nie było tak nie na czasie z tym postem coś wiosennego. Prezentuję magnolię purpurową, która z wiekiem nabywa purpury - dwa lata temu kolor miła głęboko różowy ale teraz szczególnie w pąkach jest to już purpura - mam nadzieję, że z wiekiem i kolejnymi dawkami nawozu purpura będzie jeszcze intensywniejsza. 

Melancholijnie pozdrawiam.