Oby nie falstart

Trochę za wcześnie pokazuję ten zaczęty golf bo nie wiadomo czy w tej formie zostanie ukończony. Może nie starczyć włóczki i trzeba będzie przerabiać, wiem jak ale wolałabym nie robić tego. Zostało mi jeszcze jakieś pół motka do uprzędzenia ale jakoś nie mogłam się powstrzymać od zaczęcia tego swetra. Pomysł kołatał się w głowie od dłuższego czasu, więc jak tylko powstał pierwszy motek (nieudana nitka "crepe") zaczęłam robić ściągacz.

 Nie jest to typowy ściągacz wzór nazywa się "fałszywym angielskim" i jak na same prawe i lewe jest wręcz denerwujący, przynajmniej mnie się robiło źle. Strasznie włóczko-żerny, totalna sprężyna - z lekką obawą dziergam dalej bo na sam ściągacz poszło ok 65 g - w rękawach raczej nie powtórzę tego motywu.
Nie obeszło się też bez prucia, sam ściągacz jest ozdobą ale chciałam czymś zaburzyć tą dżersejową pustynię powyżej i postanowiłam zrobić pas wzoru, niestety wybrałam tak subtelny wzór, że musiałam wypruć ponad 30 rzędów i zastąpić innym wzorem. Nie prułam całości tylko ten fragment, który był do niczego i zrobiłam "celtycką" plecionkę za pomocą drutów do skarpet.
Teraz wygląda lepiej a góra nie będzie taka nudna z samymi prawymi oczkami, bo jest drobny przerywnik.

W motkach i kłębkach ta włóczka wygląda nijak, pierwsza moja myśl po zobaczeniu tego tworu to ujednolicić kolor powtórnym farbowaniem. Po prezentacji nitki na blogu mój pomysł na "rasowanie" farbą został jednogłośnie obalony w komentarzach i bardzo dobrze, w dzianinie kolor wygląda pięknie nawet nie spodziewałam się, że aż tak może mi się spodobać jest autentycznie "żywy". 

Jest jeszcze jedna rzecz, której się spodziewałam, i która bardzo mi się podoba to meszek z angory, już ten niewielki fragment dzianiny chciałoby się założyć jest tak miły w dotyku. Angora sama nie jest rewelacyjna, owszem jest bardzo miła ale pozbawiona całkowicie sprężystości, uwielbia się filcować a rzeczy z samej angory zupełnie nie trzymają kształtu. Za to w mieszankach to cudo, dodatek angory uszlachetni każdą dzianinę nadając jej wyjątkowej miękkości, takiego ciepła na "sam widok" - już teraz myślę, że to będzie mój ulubiony sweter - oby tylko włóczki starczyło na to co chcę. 

Uprzędłam nitkę na skarpety (farbowanie daliami + czerwień nn.) kolor nie do uchwycenia nawet przy zdjęciach w plenerze.

Jedno co mogę napisać nie jest jednolicie czerwony, Corriedale + nylon, opposing- ply, w 96 g - ok. 380 m.

Powinno na skarpety starczyć.

Magnolie prawie w rozkwicie zdjęcia  dla Asi (Jot-Ha) i nie tylko :) - chociaż nie wiem co zostanie z nich po zapowiadanych przymrozkach.
Nigdy nie przypuszczałam, że magnolie mogą mieć tak intrygujący, delikatny zapach z lekką cytrusową nutą, bardzo mi się podoba.

Dziękuję za słowa otuchy pod poprzednim postem, niby to blog o wełnie i przędzeniu ale jak się coś pisze od ponad 3 lat trudno uniknąć "wycieczek osobistych" a jeśli przez ten czas zawarło się jakieś znajomości to tym bardziej kiełkuje chęć podzielenia się swoimi przemyśleniami. 

Serdecznie pozdrawiam.