Pozytyw i negatyw

Okres przedświąteczny był intensywny, nawet bardzo intensywny, a same święta ogarnięte z rozpędu. Podczas świętowania powoli ale skutecznie się rozleniwiłam, przerwa pomiędzy świętami okazała się całkiem przyjemna a i ja poddałam się lekkiej ospałości  :)

Udało mi się trochę robić na drutach, pokończyć zaczęte rzeczy inne zacząć ale nic nie publikowałam bo byłam "świąteczna" a i wymiana "mózgu" komputera (na większy i szybszy) udaremniła moje zacięcie blogowe - nawet nie wiecie ile haseł i innych udostępnień jest w pamięci komputera a nie naszej.  

Teraz będę Wam tą świąteczną działalność dawkować :))

Podczas świąt skończyłam rękawiczki, które już kiedyś robiłam ale tym razem postanowiłam trochę w nich pozmieniać.

Rękawiczki są wg wzoru z Dropsa ale tym razem zrobiłam negatyw, zmieniłam wnętrze dłoni i przypuszczam gdybym miała robić je jeszcze raz kciuk też zrobiłabym po swojemu.

nowa wersja - z moimi zmianami

wersja wg Dropsa (stara)

Obie pary rękawiczek są zrobione z mojej przędzy i muszę przyznać, że ten 3-letni okres zmienił moje nitki i to bardzo. Pierwsze rękawiczki były zrobione z runa Shetland 2-ply, nowa wersja to Bfl navajo. Pomijając kwestię różnic w runie, okazuje się, że 3 lata dla prządki to bardzo dużo. Moje "trójnitki" są cieńsze niż poprzednie 2-ply - więcej wprawy ale też kołowrotek inny.
Wnętrze nowej rękawiczki to coś a'la jodełka, z ciągłym zachwytem spoglądam na wszelkie tkaniny Alicji ale jodełka jest ponad wszystko.

Robiąc te rękawiczki myślałam o trwałości wełny, teraz najczęściej moje przędze to navajo czyli nitka solidniejsza niż 2-ply. Trochę wymieniałam poglądy na ten temat z Anią (Chmurka).  Ja szukam trwałego runa na skarpety, Ania wspomina, że kiedyś skarpety z babcinej wełny były mocniejsze.
Jakoś nie przypominam sobie większej trwałości (ciągle cerowałam),  Ania to "szczaw" i na pewno nikt jej w dzieciństwie nie męczył cerowaniem :) 
Pamiętam moją babcię i jej walkę o trwałość pięt, sama nie przędła ale kupowała przędzę na targu i dodawała "obcą" nitkę dla wzmocnienia. Ja kombinowałam równie mocno ale robiłam już skarpety z własnej przędzy tylko nigdy aż tak bardzo nie zależało mi na trwałości jak teraz, bo kiedyś moje skarpety miały jedyny słuszny kolor - biały. Obecnie kiedy moje skarpety są we wzory wrabiane jak nigdy dotąd zależy mi na ich "dłuższym życiu".

Powtórkę z rękawiczek  uważam za całkiem udaną a biorąc pod uwagę, że pierwsza para pojechała za naszą zachodnią granicę,  nowa właścicielka dzwoniła i wyraziła swoje zadowolenie, to czemu nie powtórzyć czegoś co się podoba ale nie koniecznie musi wyglądać dokładnie tak samo.

"stare" wnętrze 

Wnętrze rękawiczek wg pierwowzoru jest w paski i już mi się odwidziało, nie do końca podoba mi się też wzór na kciuku oraz sposób wykonania proponowany przez Dropsa, wolę sposób ze starej dziewiarskiej Burdy i przy następnych rękawiczkach już bez zastanowienia będę z niego korzystać.

Niby tak samo a jednak inaczej, trudno mi rzec, która wersja jest ładniejsza - tak wiele zależy od nastroju :)

Dziękuję za wszelkie życzenia świąteczne i noworoczne,  ja życzę Wam samych pozytywów w Nowym Roku a negatywy niech zostaną domeną dzianiny :))