Zadowolenie

Nawet nie wiecie jakie głębokie zadowolenie odczuwam jak patrzę na ten sweter, bardzo mi się podoba, wszystko w nim lubię. Przędza moja, moje farbowanie, moje niedopowiedziane kolory (ponuro jesienne - określenie PM) na dodatek nie gryzie więc, na gołą skórę, dekolt nie za głęboki ale też nie "duszący". Wykrój z moimi wymiarami no wszystko mi pasuje.
Sweter inspirowany znanym wzorem ale cały wykrój narysowałam sama dokładnie pod moje wymiary, zrobiłam wszelkie próby by określić ilość oczek na 10 cm, kombinowałam z raglanem - było z tym trochę pracy ale ja to lubię.

 Zajęcia poboczne tak mnie absorbowały, że wielką radością było dzierganie rękawów, normalnie na tym etapie odczuwam już takie znudzenie robótką, że zaczynam coś nowego a tu wręcz marzyłam by dziergać te rękawy.

główka rękawa centralnie dwa koła wzoru

 Rękawy są dłuższe niż w oryginale ale ja nie odwzorowywałam oryginału tylko robiłam nowy projekt a tylko tak sobie wyobrażałam ten sweter. Mój bezrękawnik jest świetny ale brakuje mu rękawków, przy wyjątkowo ciepłej dzianinie na korpusiku ręce odczuwają zawsze zimno - nawet myślałam czy nie dorobić mu rękawków ale obawiam się, że to by zepsuło fason.

 Takim oto sposobem mogę pochwalić się gotowym ciepłym i wyjątkowo miłym w dotyku swetrem. Korzystając z cudownej pogody 1 listopada oraz braku zajęć PM zrobił mi kilka zdjęć - tak by nie było, że u mnie tylko manekin chadza w tym co udziergam :)

Bardzo dużo czasu zajęło mi dopasowywanie wzoru do zbieranego raglanu (obszar zaznaczony kółkiem) nie do końca tak jak chciałam ale to jedyne satysfakcjonujące mnie zbieganie się wzorów. Obojętnie co przesunęłam zawsze coś nie pasowało - miały być dwie połówki wzoru koła schodzące się.  Ale nijak nie chciał się zgadzać tył i przód a do tego ładna główka rękawa - dlatego są dwa zbiegające się koła przedzielone taką "łezką".

sweter ciepły ale i tak zmarzłam 

 Frasia napisała mi pod którymś postem prezentującym dekolt, że intryguje ją ta agrafka z przodu :) Krótka historia obrazkowa prezentuje jakim sposobem powstał  ładny okrągły dekolt. Sweter jest typową dzianiną Fair Isle więc, nie mogło zabraknąć cięcia.

Cięcia się nie bałam ale tym razem postanowiłam nie zabezpieczać brzegów za pomocą maszyny do szycia tylko ręcznie. Maszyna do szycia czyni brzeg o wiele sztywniejszy a ręczne szycie, w dodatku wełną nadało mu bardzo plastyczne wykończenie.

Polecam ten film pokazuje jak skutecznie a zarazem plastycznie zabezpieczyć brzegi dzianiny przed cięciem, użyłam w tym celu mojej przędzy, która spisała się doskonale.

To ostatnie zdjęcie pokazuje w jakim celu została z przodu ta agrafka pełna oczek - to dół dekoltu.
Jest to jeden z moich ulubionych sposobów dziergania swetrów: na okrągło, pełno wzorów, bezszwowo - jedyny mankament to chowanie nitek dobrze, że już w trakcie dziergania zabrałam się za wszywanie bo nie wiem czy dałabym radę za jednym razem.

zdjęcie nie oddaje ilości tych nitek 

Z danych technicznych to dziergałam na drutach nr 3 ściągacze i pojedyncze rzędy, wzory wrabiane na 3,25. Pomimo przedłużenia rękawów wełny zostało sporo, na całkiem solidny komplet zimowy a tak bardzo nie chciałam kłębuszków.
Pierwotny projekt swetra w celtyckie wzory z kolekcji A. Starmore trochę odsunął się w czasie ale już wymyśliłam jakie runo wymieszam na niego i całkiem możliwe, że do przyszłej jesieni będę mogła pochwalić się następnym swetrem.
Wedle wszelkich stylistycznych poradników osoby z plusem w rozmiarze powinny unikać wzorzystych tkanin, poprzecznych pasków, drobnych wzorków -  na szczęście nigdy nie byłam bardzo "modna" :))