Kredki

Rękawiczki skończone, będą pasowały do czapki, na dodatek mam jeszcze trochę wełny i całkiem niedługo powinien powstać "otulacz", komin lub coś na szyję. Rysując wzory do tego kompletu bardzo dotkliwie odczułam brak mnogości kolorów (mam komplet 10 sztuk z jakiegoś niemieckiego Persila ). Zadziwiające jak dziwne figle płata nam pamięć, nagle wróciło do mnie pragnienie sprzed lat - posiadania kredek. Tak jak u Prousta ciastka magdalenki wywołały falę wspomnień stąd "W poszukiwaniu straconego czasu" tak mnie dopadły wspomnienia pewnego pudełka.

runo Corriedale

Mój ojciec miał szafkę a w niej wiele przyborów kreślarskich, mnogość ołówków wszelkiej twardości lub miękkości, całe mnóstwo linijek, krzywików i innych "magicznych" rzeczy - stało tam też TO pudełko. Starannie wykonane z grubego kartonu, powleczonego szaro-błękitnym płótnem, po zdjęciu wieczka ukazywały się równo ustawione oddzielone sztywna tekturą kredki, w zabójczej ilości odcieni 48-u sztuk- przedmiot moich marzeń. 

Po tylu latach nagle uświadomiłam sobie, że ja też mogę mieć takie kredki, takim oto sposobem pod wpływem wspomnień popełniłam zakup, który cieszy mnie i mam nadzieję, że będzie służył długie lata. 

bez wykwintnego pudełka ale firma ta sama 

Do arcydzieł się nie przymierzam ale teraz będę mogła rysować bez wysiłku nawet najbogatsze kolorystycznie Fair Isle mam całkiem spory zestaw kolorów - lubię powspominać :))


Rękawiczki rysowałam tak, by ułożone obok siebie tworzyły kontynuację głównego wzoru, ściągacz dość długi, zrobiony jak w typowym Fair Isle.

 Wewnętrzna strona również z głównym motywem, palce jednolite bez wzoru za to kciuki są kontynuacją białego tła ze wzoru. 

Kolor z czarnego bzu za każdym razem wygląda na zdjęciach inaczej ale do tego już się przyzwyczaiłam.

 

Może nie na siarczysty mróz ale na zimowe dni będą w sam raz a z czapką i szyjo-otulaczem powinny tworzyć ładny zestaw.

Ostatnio delikatnie wspomniałam, że poczyniłam nowe zamówienie celem uzupełnienia stanów sklepikowych. Wełna już przyszła ale jeszcze nie ogarnęłam jej, za to mogę się pochwalić zaczątkiem drugiego podejścia do celtyckiego swetra wg A. Starmore. Jak zapewne pamiętacie pierwsza czesanka Bfl - owsianka z dużym mlekiem, zmieniła się w moja wersję "Autumn Rose". Oto drugie podejście tym razem runo Corriedale wymieszane na moje życzenie 4 części bieli i 1 część szarości. Sweter ma w sobie szarości w tle więc mam zamiar wykorzystać naturalny kolor runa.

corriedale w tonacji "light grey" :)

Wprawdzie jak na razie mam do wiosny kalendarz robótkowy wypełniony po brzegi ale bardzo jestem ciekawa czy tym razem celtycki sweter powstanie.

jak dla mnie nadal piękny 

W tej chwili potrzebuję swetra domowego, nie wiem czy zaglądacie na stronę Brooklyn Tweed ale ja już zdążyłam zakupić ten wzór no bardzo mi się spodobał: ma kieszonki, wywinięte mankiety ku ciepłocie nadgarstków, jest rozpinany i ma zapowiedź domowej przytulności. Podoba mi się w tym katalogu jeszcze "Persimmon" w ogóle lubię ich projekty a  ich wełna również wygląda na piękną.

"Little Wave"

Niestety tak jak przypuszczałam wzór muszę przerobić i to nie z powodu minimalnie innej włóczki (trudno nazwać wełną: 35% alpaki, 20 % wełny i 45% akrylu) ale z powodu rozwiązań technicznych, które mi nie odpowiadają tzn. konstrukcji kieszeni i budowie rękawa - zrobię po swojemu. 

Włóczka pochodzi z prucia swetra, który leżakował 3 lata w szafie, mam wprawdzie zapas Limy ale stanowczo za ciepła na domowy sweter, mam też inne cudne włóczki ale obiecałam sobie, że jak fason się sprawdzi to uczynię sobie taki z wełenki :)) Wzór całkiem prosty ale domowy sweter powinien być raczej funkcjonalny a że, jest również jego męska wersja to tym bardziej nie może mieć żadnych "fajerwerków" :))

próby poczynione - dziergam 

Zza mgły ślę pozdrowienia.