Resztki

Postanowiłam wykorzystać kłębuszki do końca, żadnych resztek i takim sposobem powstała czapka. Niestety nie mogłam zrobić wykończenia które, mi się podobało w książce, moja wełna jest grubsza i tym samym potrzebowałam mniej oczek na czapkę więc ładnie zbierane oczka pomiędzy wzorem eksponującym go odpadło. Tak też nie wygląda źle a na górze guzik :)

ściągacz mniej barwny ale też mi się podoba

no i guzik :)

 Chciałam zrobić skarpety no właściwie podkolanówki ale jak pomyślałam o tej pięcie, cerowanej za chwilę to stanęło na getrach. Na razie mam jedną i trochę drugiej a do tego przędę brązowego merynosa zrobię takie krótkie skarpetki do tych getrów, takie wymienne spody (brązowego merynosa chyba nie braknie w WofW'ie).

Komplet całkiem zgrabny niekoniecznie noszony w całości detale też wyglądają nieźle. Runo owiec Corriedale okazało się całkiem wdzięcznym materiałem a do tego przyjemnie miłym w dotyku.
To co widać na zdjęciu pod spodem to początek wielkiego planu wykorzystywania różnorakich motków. Runo owiec NN z starych zapasów trochę podrasowane resztkami alpaki, miałam tego z 5 moteczków o różnej grubości i kolorystyce, postanowiłam zrobić ubranie pod "siedzenie". Do przędzenia siadam na starym kuchennym taborecie siedzisko ma z płyty laminowanej no i ziębi. Podkładanie kocyka i poduszki nie zdaje egzaminu bo gniotą albo są za grube, a inne krzesła są niższe lub mają oparcia co mnie przeszkadza. Nawet myślałam o zakupieniu krzesła do przędzenia ale cena trochę mnie odstraszyła, więc zrobiłam cienkie ubranko. Zrobione oczkami tkanymi więc wygląda tak grubo.

tkane oczka na drutach 

 Cudowne przeziębienie, które przywlekł Pan Mąż właśnie mnie rozkłada. Nie mam ochoty na przędzenie jedyna rzecz, którą robię to dłubanie z resztek mało skomplikowanych skarpet.

Te przynajmniej są obliczone na nasze stopy nie tak widowiskowe ale też dobre do chodzenia.