Pierwszy z trzech

Jak w biblijnej przypowieści "ostatni będą pierwszymi" tak u mnie z kolejnością powstawania swetrów. Ostatni z trójcy jakie mam na drutach właśnie z nich zeskoczył, jak pisałam jest to reanimacja leżakującej od siedmiu lat sukienki. Włóczka to Lima z Drosa, bardzo przyjemna podczas pracy, gładko sunie po drutach, jest taka mięsista ma w sobie alpakę i nie do końca wpisuje się w moje oczekiwania.  Poprzedni domowy sweter zrobiłam z Karismy i chyba jednak ją wolę - nie ze względu na grubość bo różnica niewielka ale ze względu na skład - jestem wełniana a alpaka mnie dźga, dobrze że to sweter wierzchni. 

 Zdjęcia na manekinie bo sweter jeszcze wilgotny ale jest praktycznie repliką poprzedniego brązowego. Jest trochę szerszy ale przy nowym sposobie nabierania oczek tak się skupiłam by nie popełnić błędu, że nabrałam więcej, a skoro już nabrałam więcej to dodałam po rzędzie plecionki przy rękawach.

 Główka rękawa metodą rzędów skróconych, przy lewych oczkach też wygląda dobrze a jeszcze lepiej jak ręka tkwi w rękawie ale wilgoć mi nie służy :)
Stójka takiej wysokości bo motek się kończył a nie chciałam mieć łączenia w kołnierzu, poprzedni sweter miał stójkę ale ona wiotka buła i robiła za niby kołnierz. Lima jest dużo sztywniejsza pewnie będzie tak sterczeć ale to przecież zimowy sweter więc w szyję też ma być ciepło.

Wszystkie ściągacze są 1 na 1 i są wykończone włoskim sposobem zamykania oczek, jeszcze nigdy nie kończyłam tak listw bocznych więc będę je baczniej obserwować bo może się okazać, że będą się nadmiernie rozciągać. 

Detale dopracowanie tak by sweter był trwały i spełniał wymogi swetra domowego, nawet wnętrze kieszeni ma ściągacz bo same prawe zbyt rozciągały kieszeń. 

Na sukienkę kupiłam chyba 1 kg włóczki, na sweter poszła cała sukienka i 1,5 motka z reszty która została po sukience ale tym razem robiłam na drutach  nr 4 a sukienka była na dużo większych. Myślałam, że mam zapisane w blogu jakie druty i ile poszło włóczki na sukienkę ale niestety nie od razu byłam taka skrupulatna w spisywaniu istotnych informacji :D

Pomimo posiadania dużej kolekcji guzików wszelkich, już drugi raz nie mam takich jakie potrzebuję te są za duże ale nie wiem kiedy będę mogła kupić inne a te z Ali może kiedyś dojdą oby do mnie, więc guziki w zastępstwie. 

Jak sweter doschnie to pójdzie do szafy z resztą dopranych zimowych swetrów, czekać na swoją porę roku, a ja nieśmiało zaczynam myśleć o następnym domowym ale z mojej wełny. 

Chwaliłam się poprzednio, że rysuję wzór na nowe rękawiczki, wzór powstawał z myślą o dwóch motkach: Bfl z niebielonym jedwabiem oraz Bfl oatmeal z dzikim jedwabiem. Oba motki oglądałam kilkadziesiąt razy i teraz kiedy mam wzór okazuje się, że jaśniejsza nitka jest grubsza, nieznacznie ale grubsza a przy tak drobnych oczkach nie ma mowy o użyciu różnych grubości nici. 

Nie mam już tej czesanki o kolorze ecru i nawet nie mam nic podobnego w ofercie a wszelkie inne motki pod rękawiczki są za białe. Nie było innego wyjścia musiałam namieszać i będę prząść bo jak coś mi się "uwidzi" to nie może się odwidzieć i żadne zastępstwo nie pomoże.  By uzyskać podobny kolor wymieszałam Bfl z jedwabiem i wielbłąda z jedwabiem na razie nitka wydaje się kolorystycznie dopasowana ale jak ten wielbłąd wpłynie na jakość nitki w rękawiczce to się dopiero okaże dużo później.

Mało lubiana czynność czyli szycie dopadła mnie tak jak wszystkich i szyję maseczki, dla nas i dla kilku znajomych ale to i tak prawie produkcja. To co na zdjęciach to znikoma część tego co uszyłam. 

Oba wzory z internetu, ten z zakładkami jest polskiego pochodzenia a ten z "dziobem" ściągnęłam z niemieckiej strony. Oba niby proste ale wymagają jednak sporo czasu, w obu przypadkach wszywanie druta jest stresujące. Część mamy oznakowanych firmowo ale to raczej zabawa bo przy praniu w wysokich temperaturach i parowaniu żelazkiem nadruki się popsują ale trochę pochodzimy w firmówkach ;) 

Uszyłam kilka z lnu bo dziecko twierdzi, że płótno go drapie dla siebie też zrobiłam lnianą tylko jak na razie użyłam maski raz :) 

 Pierwsze przetwory też już za mną to dżem na przyszłoroczny mazurek: pomarańcza, limonka i cytryna. Niewiele tego ale też nie potrzebuję wiele bo to tylko moje klimaty reszta woli mazurka z kajmakiem.

Pozdrawiam Was niedzielnie i pomimo wszystko tak radośnie wiosennie z oczekiwaniem na deszcz :)