Kwestia wprawy

Nabieramy wprawy coś robiąc, nie ma szans pominąć tego etapu, jeżeli chcemy być w pełni zadowoleni z naszych poczynań musimy ćwiczyć.  Ja i maszyna do szycia, znamy się ale nigdy to nie była jakaś specjalna przyjaźń, to nie to co z kołowrotkiem - prawie symbioza. Wyprane pierze trafiło w nowe wsypy, no ale "gołych" poduszek nie zostawię, a że tym razem wszystkie mają taki sam rozmiar stare ubranka nijak nie pasują - trzeba uszyć nowe.

Oczywiście cena materiału, który mi się podobał w sklepie z tkaninami przyprawił mnie o suchość w gardle, biorąc pod uwagę, że szyję od święta podarowałam sobie. Poszłam do sklepu z używaną odzieżą i zakupiłam całkiem ładną kotarę w cenie 6 zł. Zamki, ozdobne brzegi, szpulka nici, wklejana flizelina na brzegi - ok 40 zł. Materiału starczyło na sześć poszewek na poduszki czyli na zmianę starczy i wszystkie, wyglądają całkiem przyzwoicie.

udało mi się ukryć zamki :)

Wszystkie poduszki zaopatrzyłam w podszewki (ze starych zapasów), wszystkie mają wszyte kryte zamki, których się tak bałam a teraz bardzo lubię. Jedyny element wymagający jeszcze ćwiczeń to ręczne wszycie podszewki. Muszę przyznać, że miłością do szycia nie zapałałam ale w tej chwili nie będę aż tak unikać. 

 Ozdobne wstawki w bocznych szwach nadały poszewką eleganckiego wyglądu, jedyny mankament, że w pasmanterii nie mieli na całość w jednym kolorze, więc mam różne brzegi ale pasujące do materiału. Sama kolorystyka kotary i wzór bardzo mi się spodobał, zdjęcie trochę przekłamane, materiał ma dużo więcej odcieni oliwkowych.

Poduszki zrobiłam cztery ale ta czwarta jest moją poduszką do czytania, czytam w łóżku i muszę coś podłożyć pod plecy, śpię na specjalnej poduszce ratującej mój kręgosłup szyjny a ona jest zbyt mała i płaska by wygodnie czytać. 

Jedyny materiał jaki miałam na poszewkę do łóżka to kawałek flaneli, w delikatnie brzydkim różu, opatrzyłam haftem maszynowym, nitką zbliżoną kolorystycznie do brzydkiego różu. Do czasu aż nie zakupię czegoś ładniejszego ta poszewka będzie musiała mi wystarczyć. Z poszewek jestem tak zadowolona, że zaczynam się zastanawiać nad następnym szyciem, małe przygotowania już poczyniłam. Zobaczymy może mi się spodoba i nie będę musiała wzdychać jak zobaczę coś u Was cudnie odszytego. 

Jak zwykle mam rozgrzebane wiele robótek, więc nie bardzo wiem kiedy pokażę coś robionego na drutach i w dodatku skończonego. Zaczęłam już mój sweter z runa Corriedale, bambus też się przerabia, trochę dłubię obiciówkę na następne siedzisko krzesła i kończę koraliki ale na prezent to pokażę dopiero jak obdaruję. 

Sweter ewoluował na rozpinany, więc projekt uległ drobnym zmianom ale ogólnie wygląda tak - sama to uczyniłam :)) Wykorzystując posiadany bardzo bogaty zbiór książek z wzorami do Fair Isle, dobierając kolorystykę i układ, rozplanowałam wzory, jedyny mankament to nie do końca ładnie zbiegające się wzory przy zbieraniu oczek w reglan ale tego się spodziewałam przy tak drobnych liniach wzoru. 

skala 1:1, więc mogę podczas dziergania przykładać 

W ogrodzie dzięki wyjątkowo ciepłemu lipcowi, dojrzewa figa ( z czterech została jedna), cytryny cieszą widokiem pięknych owoców oby było jeszcze wystarczająco ciepło by zdążyły nabrać lekko żółtawego koloru - nie ma nic lepszego od własnej skórki cytrynowej :))

                                       
















Pozdrawiam Was serdecznie.