Farbiarsko

O farbowaniu wełny napisano już bardzo wiele, nie będę pisała o jakiś odkrywczych metodach tylko odpowiem na pytania, które są mi zadawane. Moja znajoma Kryniafu, dziewczyna bardzo zajęta ale ma plany farbiarskie zadała mi pytanie czy mieszam barwniki. Pewnie, że mieszam, mieszam w literatkach, sprawdzam na papierze i dalej mieszam. 

Na etapie szklaneczek mam jeszcze jakiś wpływ na kolor ale po nałożeniu na czesankę to barwy tworzą się same. Właściwie wszystko ma wpływ na to jaki będzie efekt końcowy naszego farbowania. Zależy to od rodzaju runa, barwników, metody farbowania i sposobu nakładania farby. 

prawie jak przyjęcie :))

 Przez lata farbowałam w kąpieli wodnej, były to najczęściej jednokolorowe motki pod tkaniny więc nie było problemu z nieciekawym zlewaniem się barwników (ciekawe też bywa :)). Później była para, mikrofalówka  a ostatnio postanowiłam sprawdzić piekarnik. Preferuję metodę na parze pod warunkiem, że jest się osobą zdyscyplinowaną i nie zagląda się przed wystygnięciem.
Kąpieli wodnej używam gdy mam zamiar uzyskać bardzo łagodne przenikanie się barw, farbując na foli przenikanie barwników jest minimalne chyba, że same tego zechcemy i "przepchniemy" farby ku sobie.
Często dostaję maile czy nie ufarbowałabym wełny tak jak na motku, który kiedyś tam był w sklepiku. Pomimo wielu chwil spędzonych na farbowaniu zawsze odpowiadam, że nie - po pierwsze dlatego, że uważam iż nie ma szans na idealne powtórzenie farbowania (maszyną nie jestem) a po drugie dlatego, że ja bardzo rzadko farbuję czystymi farbami - stale mieszam a taki proces jest bardzo trudny do odtworzenia.
Po pewnym czasie (w miarę zdobywania doświadczenia) możemy przewidzieć efekty naszego farbowania, nadać wełnie chciany kolor ale zawsze zostanie margines przypadku.

W dalszym ciągu poszukuję kolorów do materiału obiciowego i tym sposobem powstają następne kolorowe  motki. Chociaż do ostatnio farbowanego runa rasy Falkland, uprzędzionego metodą fraktali nie będę ukrywać  inspirację podsunęła mi Ania  - nie pierwszy zresztą raz :)  

WPI - 20

Muszę się pochwalić "calówkami", prosiłam tatę (dostałam prawdziwą calówkę), prosiłam PM powiedział masz tą od dziadka - poprosiłam syna i mam kilka ! - lubi majsterkować co przełożyło się na kilka drewnianych miarek :)

Kolory na materiał obiciowy powolutku się wyłaniają, inspiracją jest poszewka na poduszkę uszyta z typowej obiciówki. Oczywiście muszę jeszcze trochę namieszać  tych barwników, złamać kolor, nadać mu podtekst - bo pierwsze podejście nie do końca mi się podoba. Wełna, którą poddałam farbowaniu to Bfl+jedwab (to równomiernie wymieszane). 

Niejednokrotnie pisałam, że lubię Bfl - no prawie uwielbiam :)) - samo w sobie jest (dla mnie) idealne ale z dodatkiem jedwabiu (równomiernie wymieszanego) to już bajka - gdyby nie mocne postanowienie opamiętania się, robiłabym z tej czesanki nitkę na sweter dla siebie. 

Przędzie się bosko :) 

w plenerze,  bo lepsze światło

 Przez lata robiłam jedyny słuszny dżem, czyli truskawkowy teraz kiedy chłopcy nie wymuszają tony naleśników oraz kromeczek z truskawkami, pozwoliłam sobie na aptekarskie ilości truskawki z rabarbarem, chociaż obawiam się, że rabarbaru miałam za mało.
Mam jeszcze ochotę na truskawki z kwiatami czarnego bzu ale nie wiem czy na bez nie jest już za późno.
Intensywność koloru czerwonego wręcz poraża to chyba przez ten kwas zawarty w rabarbarze :)

Pozdrawiam Was na słodko :))