Niecałe sto gram

Tak niewiele trzeba by zrobić skarpety,  86 g tyle ważą te, które ostatnio zrobiłam - 100 g czesanki to niekiedy bardzo mało ale niekiedy całkiem dużo :))

Skarpety robię zawsze tak samo to znaczy piętę, zbyt wiele ich zrobiłam by pokusić się o cienką  dżersejową lub jakąś inną niewzmacnianą. Tym razem jednak mnie pokusiło i właściwie nie wiem jak długo pożyją ale projekt całkiem przyjemny :))

 Nawet nie przypuszczałam, że runo South American aż tak mi się spodoba w tych skarpetach. Jest takie szlachetne w porównaniu z białą przędzą sklepową tutaj użytą, niestety tylko tak mogłam to połączyć by chociaż trochę pochodzić w tych skarpetach. O przędzeniu tej czesanki napisałam przedostatnio, w jaki sposób podzieliłam, że to nitka navajo a dzisiaj mogę zaprezentować obie skarpety. Przejścia kolorystyczne prawie się zgadzają, przędłam po 26 g na każdą skarpetę osobno i zaczynałam z tego samego końca. Cudowna własna włóczka na skarpetę skłoniła mnie do głębszego zastanowienia się nad wymieszaniem runa z nylonem by przedłużyć im trwałość a zarazem cieszyć się wrabianymi skarpetami z własnej przędzy - wszak sklepowa nawet najcudniejsza wełna zawsze będzie i tak gorsza (dla mnie:) od własnoręcznie uprzędzionej.

 Wzór oprócz dopracowanej pięty, która mi się podoba ale ze względów praktycznych nie robię (tutaj tyle przekładania i wrabiania - może trochę wytrzyma) ma jeszcze jedną nowinkę jak dla mnie.

taka ładna pięta - była - bo nie pożyje długo

Oczka zbieramy od góry, nie po bokach lub od dołu bo z takim zbieraniem  też się już spotkałam ale tu jest inaczej - od góry. Ładnie rozrysowana i przemyślana góra skarpety wygląda inaczej, tak faliście :)) "Woodruff" tak nazywa się ten wzór, do pobrania za darmo na Ravelry.
Robiąc to zdjęcie swojej nodze, manewrując by uniknąć upadku, przez przypadek wcisnęłam funkcję zdjęć przy zachmurzeniu (było ponuro) i proszę jak inaczej - w takiej żółtej tonacji.

zbierana góra

Ostatnio trochę więcej słońca nieuchronnie idzie wiosna, huśtawka pogodowa funduje mi od pełnych energii słonecznych dni do tępego bólu głowy w dni z opadami, od których i ja robię się lekko tępa :( Więc łapię te słoneczne i farbuję, robię próbki, chodzą za mną jakieś nietypowe połączenia kolorystyczne, mam zamiar przetestować kilka z nich :)

Pierwszy motek to reszta z powyższych skarpet mam zamiar połączyć z ciemną szarością w wrabianej czapce (po woli zaczynam myśleć o samodzielnym rysowaniu takich wzorów). Środkowy motek to runo Falkland i połączenie kolorystyczne z Shetlandem Moorit (zdjęcie pod spodem). Jak się napatrzę na łączenia kolorów u Alice Starmore inspirowane krajobrazem to sama zaczynam coś w tym kierunku chcieć. 

Ostatni motek na zdjęciu to również South American - tęczowy - dlaczego i co z niego powstaje  o tym napiszę za tydzień :))

Shetland i Falklandy  - chyba też czapka 

Mam nadzieję, że uda mi się znaleźć kilka całkiem udanych połączeń naturalnego koloru runa z runem farbowanym w przejścia tonalne. Poza tym muszę robić małe przerwy myślowe bo przędzenie tego samego runa (bfl na duży sweter) zaczyna być monotonne. 

Miłej niedzieli.