Zmęczenie materiału

Jakoś tak zupełnie niespodziewanie, bez ostrzeżenia, bez wyraźnych symptomów dopadło mnie zmęczenie i to takie, że aż strach. Pewnie dlatego, że to wiosna a wiosną dopada jakieś takie nie wiem co, że pomimo wszelkich wysiłków stoimy w miejscu - niby się robi a końca nie widać. Takim to sposobem w ostatnią niedzielę wpis się nie ukazał a ja w tej mojej "mazi" zajęć wielu tkwiłam po szyję. Pierwsza osoba rozczarowana brakiem wpisu to PM, nie żeby śledził jakoś specjalnie bloga, jedynie zarzut wysnuł - "jak to olałaś wydymanych przyjaciół ?" Później jeszcze tu i ówdzie jakieś sygnały rozczarowania brakiem słowa dały do myślenia ale komentarz Aldony tak mnie rozczulająco rozbawił tym brakiem "słowa na niedzielę", że pomimo dalszego trwania w stanie "mazi" wpis będzie :)

Nie za wiele tego ledwie pięć motków (piąty jeszcze ciepły) ale w przypływie rozpaczy kradnę kilka chwil i przędę nitki na mój sweter. Runo nowozelandzkie jagnięce okazało się trafnym wyborem, pomimo przewagi merynosów bardzo mi przypadło do gustu, nieprzesadnie miękkie ale też niedrapiące z pięknym połyskiem, prawie białe, w farbowaniu przyjmuje barwy bardzo dobrze. Motków nie piorę bo wszystkie pójdą do farby a cudna pogoda tym bardziej kusi by farbowanie już zacząć.
Rozgrzebanych robótek mam tyle, że lepiej nie pisać ale porażająca nudą przeróbka jedwabnego podkoszulka tak dała mi się we znaki, że musiałam zacząć coś innego byle tylko uciec od monotonii dżerseju. Trzy razy zaczynałam te skarpety nie wiedząc czemu nic nie działa ale tak to jest jak ma się mózg również w wszechogarniającej "mazi" i jest się święcie przekonanym, że 16 oczek na każdym drucie daje 72 w obwodzie.

Po rozrysowaniu wzoru kiedy okazało się, że z moją matematyką mogę startować na polityka wszystko zagrało idealnie i już bez większych komplikacji robię sobie skarpetę, a że obiecałam sobie wykorzystywać resztki włóczek to proszę w tych skarpetach czerwona nitka jest resztką po moim swetrze :) Wzór pochodzi z książki o litewskich rękawiczkach a spód stopy dostosowałam z książki o skarpetach jedynie wykończenie palców będzie w moim wydaniu. Zobaczę jaki będzie efekt końcowy może będzie wart publikowania wzoru.

Do kompletu zakupionych ostatnio drutów postanowiłam dokupić żyłki, myśl o stalowej lince powlekanej plastikiem daje mi jakieś poczucie niezawodności i solidności, na razie o drutach nie mogę napisać zbyt wiele bo sporadycznie są używane, nie czepiam się niczego  ale zobaczymy co będzie po dłuższej eksploatacji. Na teraz mogę napisać, że łączenia pomiędzy bambusem a metalem są wykonane bardzo starannie. Kupując rzeczone żyłki nie wiem jak do koszyka wpadło trochę motków na skarpety - jedne bo ich nie znam, inne bo kolor a jeszcze inne bo przecena. No ale jak będę tak solidnie wykorzystywać resztki jak tą czerwoną nitkę to z czegoś te skarpety muszą powstawać :)

Pozdrawiam Was niedzielnie.