Bardzo duży szal

Ukończyłam szal  wg wzoru z BT,  był to jeden z przyjemniejszych projektów, który zrobiłam w ostatnim czasie. Zakupiony wzór leżał już od jakiegoś czasu, pierwszy raz zaczęłam robić ten szal z własnoręcznie przędzionego merynosa z jedwabiem ale okazało się, że zupełnie mi nie odpowiada ten merynos w szalu. Mając czesankę Corriedale wymieszaną zgodnie z moim życzeniem a do tego chęć poznania nowego sposobu skręcania nitki - zaowocowało to takim tworem. Uprzędłam nową włóczkę na szal i zaczęłam dziergać.

Okazuje się, że nitka typu "cuma" to dokładnie ten rodzaj przędzy, który widziałam w tym szalu, nitka jest zwarta nie mechaci się, na dodatek zachowała swą sprężystość nawet wydaje mi się, że ma jej więcej niż tradycyjna 4 - nitka, czuje się w nim taką solidność przędzy. Szal jest dokładnie taki ja ma być, po prostu dla mnie ideał a Corriedale zaczyna być runem wyjątkowo przeze mnie lubianym. 

 Jak zwykle z barku ludzi szal prezentuje manekin ale na człowieku (czyli mnie:) wygląda równie dobrze tylko zdjęcia w lustrze wychodzą  do niczego. Uprzędłam trochę ponad 500 g runa niestety zupełnie nie wiem ile było metrów w motkach ale tak średnio ok 200 - 210 m w 100 g - tak sobie to wydedukowałam po ilości nawojów na motowidle. Zostało mi 42 g włóczki i w pierwszej chwili chciałam doprząść by zrobić jeszcze jedno powtórzenie wzoru ale się powstrzymałam  - i dobrze.

Oryginalny wymiar szala to 77 1/4 cala  czyli jakieś 196 cm - mój ma 230 cm czyli sporo dłuższy ale też jest o 4 cm węższy bo w oryginale to 42 cm a u mnie 38 cm, tak to bywa jak się robi z własnej przędzy a nie tej, wg której wzór został rozpisany - tylko w tym przypadku to zupełnie nie ma znaczenia przynajmniej dla mnie. Szal robiłam na drutach nr 5 więc robótka wręcz ekspresowa a podczas ostatniego chłodnego tygodnia bardzo pożądana - cudnie grzał kolanka.

Wzory z BT bardzo trafiają w moje gusta i upodobania a ten szal wręcz ujął mnie swą prostą elegancją a delikatnie szare runo jeszcze bardziej podkreśliło jego urok. Wzór pomimo prostoty i układu prawych i lewych oczek wymagał uwagi, na jednolitej dzianinie drobne różnice musiałam dość uważnie śledzić.
Przędzenie nitki na skarpety dla ojca zakończyłam i powinnam prząść merynosa superwash + nylon na moje testowe skarpety ale musiałam uprząść kawałek "Pieśćca" :) O nowych runach, które pojawiły się w sklepiku pisałam kilka postów temu, jednym z nich jest mieszanka różnokolorowych run owiec z Islandii a raczej włosa puchowego z tych run bo to 25 mic. Kolor mnie zachwycił i dla porównania zdjęcie z moim szalem w tle, "Lis Polarny" bo tak oficjalnie nazywa się ta mieszanka jest kolorystycznie cieplejszą i bardziej równomierną wersją mojego mieszańca z Corriedale.
Przędzie się bardzo przyjemnie, nitkę można wyciągnąć cienką ale przy powielaniu (navajo) już nie było tak miło, włos puchowy sam w sobie jest dość krótki i słaby, nitka w niektórych miejscach się rozwarstwiała i rwała - tradycyjna 3- nitka jest w przypadku tego runa lepszym wyborem - nitka trafi w rękawiczki i tam będzie poddana testowi na wytrzymałość - bo kolor jest piękny.

W ostatnich postach króluje szarość więc może nie super kolorowo ale inaczej - zestaw guzików, które jakoś tak same się zakupiły :) 

Oczywiście potrzebowałam 5 guzików + jeden w zapasie do swetra PM a reszta to już wypadek ale czyż można się im oprzeć ...

W dalszym ciągu wyczekując ciepła pozdrawiam Was :)