Bez wrabiania

Lubię wzory wrabiane i tak się właściwie kojarzę, chociaż lubię każdą formę dzianiny i dla równowagi bawię się różnorodnie.  To co zostało ze swetra postanowiłam zmienić w coś co nie jest następnymi kłębkami wełny zalegającymi szafę. Już na pierwszy rzut oka widać co mnie zainspirowało, no cóż wielokrotnie podkreślałam, że jestem pełna podziwu nie tylko dla projektów ale również dla samej wełny z BT - bardziej kolorystyki, bo ich wełny nigdy w ręce nie miałam.

bardzo inspirowane  przez BT

 Owsianki zostało ze swetra trochę powyżej 160 g, sam szal nie jest jakiś imponujących rozmiarów 24 cm x 134 cm. Dodałam guziki bo przy ażurowym wzorze powielają możliwości noszenia - przypiąć można jak się chce ale również nosić tradycyjnie jak szal. Nie potrafiłam zdecydować, która strona guzików bardziej mi się podoba, dlatego przyszyte różnie.
Owsianka ma tak ładny kolor, że zaczynam się zastanawiać czy nie powtórzyć takiego mieszania, kiedyś do sklepiku - mnie raczej wystarczą dwa swetry, szal, czapka i chyba zrobię sobie jeszcze rękawiczki :)

 Nie mogąc testować szalika na dworze (przeziębienie lekko już odpuszcza), jak zwykle cierpliwy, grzecznie stojący manekin, okazał się pomocny.

To tylko kilka wariacji, te guziki naprawdę dają więcej możliwości, a i same w sobie są ozdobą, całkiem przyjemny pomysł ktoś miał. 

Główny wzór z jakiejś starej gazetki "Mała Diana" albo innej - mam tylko fragment kartki, brzeg odrysowany z internetu (miał chińskie znaczki w opisie), więc sama narysowałam schemat i po przetestowaniu stwierdziłam, że się nadaje. 

 Zrobiłam sobie metki to znaczy, spróbowałam czy na hafciarce dam radę je zrobić, no i się udało. Tak sobie wymyśliłam, że rzeczy, które będą zrobione przeze mnie od początku to znaczy od czesanki - opatrzę metką, nie ważne czy to będą szaliki, rękawiczki czy skarpety, jeśli w 100 % będzie to mój produkt - będzie miał metkę. Mam jakąś nie do końca określoną chęć wyróżnienia rzeczy, które powstają od podstaw i są to rzeczy, które "idą" w świat - szalik zostaje ze mną :D

Wiem, to jeszcze nie wiosna ale jakże by się jej już chciało, poprosiłam żonę kuzyna by mi jakoś te oczekiwania umiliła i proszę czyż nie jest wiosennie patrząc na tak piękne kwiaty. Ta cudna czerwień, pięknie farbowanie motki u Justyny (YarnAndArt) i piękne światło za oknem mówi mi, że już czas myśleć o farbowaniu.

Jaskier- zupełnie niepodobny do osobnika z powieści Sapkowskiego:)

 Zmiany w przyrodzie, wiec ja też zmieniam trochę charakter dziergania -bardzo trochę w dalszym ciągu będą skarpety.
Jedwab się liczy, robię próby, rysuję następną rzecz, rysuję na tym samym wykroju tylko kolory zmieniam by mi się nie pomyliło, drobnymi literkami wpisuję oczka do zbierania i dodawania - ciekawe ilu wersji kolorystycznych doczeka się ta ćwiartka. Zarys topu miałam już od dawna w głowie teraz czas pomyśleć o realizacji, oczka już nabrałam ciekawe czy będzie wyglądał tak jak sobie wyobraziłam.

Za oknami prawie wiosna, więc wiosennie Was pozdrawiam.